Adem'in günahından ötürü, soyundan gelenler dünyaya suçlu ve kayıp günahkârlar olarak gelirler. Düşmüş yaratıklar olarak, Yaradanları'yla paydaşlık etme konusunda hiçbir arzuları yoktur. Tanrı, kutsal, adil ve iyi, halbuki onlar günahlı, sapkın ve yozdurlar. Kendi kararlarına bırakılırlarsa bu dünyanın tanrısını izlemeleri ve babaları Şeytan'ın isteğini yapmaları kaçınılmazdır. Bunun sonucu olarak, insanlar göklerin Tanrısı'yla olan bağlarını kesmiş ve O'nun sevgisi ve kayrası üzerindeki bütün haklarından vazgeçmişlerdir. Tanrı'nın bütün insanları günahlarında ve bedbaht durumlarında bırakıp hiçbirine merhamet etmemesi tamamiyle adil olurdu. Tanrı'nın kimse için kurtuluş sağlama mecburiyeti yoktu. Kutsal Kitap, seçilmişlik

Kişinin kurtuluş konusundaki görüşü, büyük ölçüde, günah ve günahın insan doğası üzerindeki etkileri konusundaki görüşüyle etkilenecektir. Bu yüzden, Kalvinist sistemdeki ilk maddenin Kutsal Kitap'ta gördüğümüz insanın tamamen yetersizliği ya da tamamen bozulmuşluğunu ele almış olması şaşırtıcı değildir. Kalvinciler, insanın tamamen bozulmuş olduğundan söz ettiklerinde insanın doğasının tamamen yozlaşmış, sapkınlaşmış ve günahlı olduğunu söylemek isterler. "Tamamen" sıfatı, her günahlının davranışları ve düşüncelerinde olması mümkün olduğu kadar tamamen ve bütünüyle yoz olduğu anlamına gelmez. Bunun yerine, "tamamen" sözcüğü, insanın varlığının bütününün günahtan etkilenmiş olduğunu belirtmek için kullanılır. Bozulmuşluk insanın her parçasına, bedenine ve ruhuna